بررسی رابطه شایستگی های عاطفی اجتماعی مدیران و بهسازی منابع انسانی ادارات آموزش و پرورش استان هرمزگان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شایستگیهای عاطفی -اجتماعی مدیران و بهسازی منابع انسانی ادارات آموزش و پرورش استان هرمزگان می باشد. روش پژوهش توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان ستادی اداراتآموزش و پرورش استان هرمزگان به تعداد 1710 نفر بوده که با استفاده فرمول کوکران و نمونه گیری تصادفی طبقه ای 346 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس شایستگی عاطفی اجتماعی (بویاتزیس، 2005 (و پرسشنامه بهسازی منابع انسانی ذاکری پور و همکاران (1390 (بود. روایی پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل گویه تایید و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. که پایایی برای مقیاس شایستگیهای عاطفی اجتماعی 83/0 و بهسازی منابع انسانی 85/0 گزارش شد. داده هابا استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید . نتایج نشان داد ک ه بین ابعاد شایستگیهای عاطفی -اجتماعی مدیران و بین خودآگاهی مدیران و بهسازی منابع انسانی ادارات آموزش و پرورش استان هرمزگان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین خود مدیریتی مدیران و بهسازیمنابع و بین مدیریت رابطه مدیران و بهسازی منابع انسانی اداراتآموزش و پرورش استان هرمزگان رابطه معناداری وجود دارد. .

کلیدواژه ها:

شایستگیهای عاطفی اجتماعی ، خودآگاهی ، بهسازی منابع انسانی ، آموزش و پرورش