پیش بینی بهزیستی شخصی دانش آموزان ابتدایی بر اساس تنیدگی والدینی مادران

بهزیستی شخصی جزء روانشناختی کیفیت زندگی است و به عنوان درک افراد از زندگی خودشان در حیطه رفتارهایهیجانی و عملکردهای روانی و ابعاد سلامت روانی تعریف شده است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی شخصیدانش آموزان بر اساس تنیدگی والدینی مادران انجام یافت. در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، نمونه پژوهش 350نفر از دانش آموزان مقطع ششم ابتدایی مدارس شهر تبریز میباشد که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند.پرسشنامه های بهزیستی شخصی (نسخه دانش آموز)، تنیدگی والدینی آبیدین جهت جمع آوری اطلاعات مورد استفادهقرار گرفت. نتایج آزمون با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که 1) بهزیستی شخصی دانش آموزان با ابعاد تنیدگی والدینی مادران رابطه منفی ومعناداری داشت و 2) تنیدگی والدینی به طور منفی بهزیستی شخصی دانش آموزان را پیش بینی کرد. در نتیجه تنیدگیوالدینی مادران با بهزیستی شخصی دانش آموزان همبستگی دارد و بعد قلمرو کودک از تنیدگی والدینی مادران قادر بهپیش بینی بهزیستی شخصی دانش آموزان می باشد. در نتیجه توجه بیشتر به اهمیت تنیدگی والدینی و عوامل خانوادگیدر سلامت و بهزیستی دانش آموزان ضروری است.

کلیدواژه ها:

بهزیستی شخصی ، تنیدگی والدینی ، دانش آموزان