مقایسه حافظه فعال در کودکان کم شنوا و کودکان عادی

مقدمه و هدف: کودکان کم شنوا به دلیل نقصی درونداد شنیداری ممکن است مشکلاتی در حافظه شنیداری-کلامی داشته باشند، اما این احتمال وجود دارد که به دلیل سلامت درونداد بینایی، حافظه بینایی کلامی نقصی نداشته باشد. در این مطالعه مهارت های حافظه شنیداری-کلامی و حافظه بینایی-کلامی دانش آموزان کم شنوای متوسط تا شدید (56-70 دسی بالی) مشغول به تحصیل در مدارسی استثنایی با گروه عادی مقایسه شده است. مواد و روشی ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی دو گروه کودکان کم شنوا و عادی توسط خرده آزمون حافظه فعال از زمون خواندن و نوشتن در دانش اموزان دبستانی مورد مقایسه قرار گرفتند. یافتهها: یافتههای پژوهشی نشان می دهد که گروه کودکان کم شنوا در مهارت حافظه شنیداری-کلامی کلمه، جمله و صدا به طور معنی دار عملکرد ضعیف تری نسبت به گروه کنترل داشتند و فقط در مهارت حافظه شنیداری کلامی صدا (معکوس) عملکرد مشابهی با گروه عادی داشتند. گروه کم شنوا و عادی در حافظه بینایی-کلامی حرف و تصویر عملکرد مشابهی داشتند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد نقصی شنیداری عاملی عملکرد ضعیف در حافظه فعالی شنیداری می باشد. همچنین کودکان کم شنوا در تکالیفی که به پردازشی های بینایی نیاز دارند، عملکرد مشابهی با افراد عادی داشته ولی در تکالیف مبتنی بر پردازش های شنیداری عملکرد ضعیف تری دارند.

کلیدواژه ها:

حافظه شنیداری کلامی ، حافظه بینایی ، کلامی ، کم شنوایی