شیوع عفونت ادراری بدون علامت در کودکان دبستانی شهر همدان و مقاومت دارویی میکروارگانیسم های ایزوله شده در سال 1393

مقدمه: عفونت مجاری ادراری دومین عفونت شایع در کودکان بوده و مهمترین عارضه آن آسیب پارانشیم کلیه می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی شیوع عفونت ادراری بدون علامت در کودکان و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی میکرو ارگانسیم های جداشده از نمونه های مثبت کودکان دبستانی همدان در سال 1393 انجام شد.روش کار این مطالعه توصیفی - تحلیل از نوع مقطعی بود که، 350 نمونه ادرار از بین دانش آموزان شهر همدان به روش خوشه ای دو مرحله ای جمع آوری گردید. نمونه های ادراری نیترات مثبت و با 7حpH در محیطهای آگار خوندار و مک کانکی آگار کشت داده شده و پس از 48 ساعت نمونه های با حداقل 10 کلنی در هر میلی لیتر ادرار به عنوان مورد کشت مثبت و با روشهای استاندارد میکروب شناسی تعیین هویت می شدند. حساسیت پاتوژنهای ادراری به 12 آنتی بیوتیک متداول برای باکتری های گرم منفی و 11 نوع برای باکتریهای گرم مثبت با روش استاندارد دیسک دیفیوژن آگار بررسی شد. نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 19 و آزمون کای دو تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که از (17/7٪) 62 دانش آموز مشکوک به عفونت، تعداد 45 مورد به عفونت ادراری مبتلا بودند که میزان شیوع آن 1218٪ بود. شایعترین میکروارگانیسمهای جدا شده به ترتیب اشریشیاکلی (355٪) 16، استافیلوکوکوس اوریوسی (11/3٪) 14، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوسی ( 20٪) 9 و انتروکوکوس (13/3٪) 6 بودند. همچنین اشریشیا کلی 100 درصد نسبت به نیتروفورانتویین حساس بود. در مورد استافیلوکوک های اوریوس و ساپروفیتیکوس، آمیکاسین بهترین آنتی بیوتیک و در گونه های انتروکوک، اوفلوکساسین مهم ترین آنتی بیوتیک گزارش گردید. نتیجه گیری: با توجه به شیوع، احتمال عود مجدد و یا عوارضی عفونت ادراری بدون علایم در کودکان سنین دبستان ضرورت انجام غربالگری، تشخیص و درمان به موقع دانش آموزان این مقطع سنی اهمیت ویژه ای دارد. همچنین پیشگیری از عوامل موثردر عفونت ادراری با آموزش درمدارس ضروری است.

کلیدواژه ها:

عفونت ادراری ، بدون علامت ، کودکان دبستانی ، انتی بیوگرام ، مقاومت آنتی بیوتیکی