روشی تحلیلی برای تعیین توابع تراکم احتمالاتی فاصله از منبع لرزه ای در گسل های صفحه ای

تحلیل احتمالاتی کاربرد زیادی نزد مهندسان و برنامه ریزان کاهش خسارات زلزله دارد. تحلیل احتمالی خطر زلزله چارچوبی را ارایه می دهد که در آن عدم قطعیت ها می تواند شناسایی شده و بصورت کمی در آمده و بگونه ای ترکیب شوند تا تصویر کامل تری از خطر زلزله ترسیم گردد. هر کدام از مشخصات توام با درجاتی از عدم قطعیت می باشند. برای دستیابی به یک روش نزدیک به واقع، هر یک از موارد ذکر شده باید به درستی مورد ارزیابی قرار گیرد تا نتایج حاصله برای تحلیل خطر اطمینان بخش باشد. از آنجایی که روابط تخمین زننده، پارامترهای حرکت زمین را تا اندازه ای بر حسب فاصله منبع تا محل بیان می کنند، عدم قطعیت فاصله بایستی با توجه به پارامتر مناسب فاصله تعریف گردد. برای زون های منبع پیچیده ارزیابی از روش عددی و هندسی پیشنهاد گردیده است که دارای خطاهایی می باشد که نتایج روش احتمالاتی را دستخوش تغییرات می کند. بدین منظور یک راه حل تحلیلی برای محاسبه تابع تراکم احتمالاتی برای منبع های صفحه ای (دوبعدی) می تواند برای کاهش خطاهای مربوط به محاسبات احتمالاتی مفید واقع گردد. در این تحقیق یک روش تحلیلی برای محاسبه تابع تراکم احتمال ارایه گردید و نتایج این روش و روش ترسیمی مورد مقایسه واقع شد. نتایج حاکی از آن است که روش تحلیلی به دلیل ماهیت ذاتی خود نتایجی دقیق تر و متفاوت تر از روش ترسیمی ارایه می دهد و این موضوع می تواند نتایج حاصل از تحلیل احتمالاتی خطر لرزه ای را دستخوش تغییرات کند.

کلیدواژه ها:

تابع تراکم احتمال ، گسل دوبعدی ، روش تحلیلی