بررسی عملکرد اتصالات خمشی فولادی تحت سناریوی حذف ستون

خرابی پیشرونده را به صورت گسترش خرابی اولیه از عضوی به عضو دیگر که سرانجام به گسیختگی تمام سازه یا قسمتبزرگی از آن می انجامد، تعریف میکنند. خرابی پیشرونده پدیده ای است که در آن یک خسارت جزیی یا شکست موضعیناشی از بارهای غیر عادی باعث خرابی کل سازه یا قسمت زیادی از آن می شود نقش اتصالات در این نوع خرابی درسازه های فولادی بسیار حایز اهمیت است. این پژوهش، به برررسی و تحقیق در عملکرد پاسخ دو نوع اتصالات گیردارفولادی در سناریوی حذف ستون می پردازد. دو نمونه اتصال تیر- ستون مورد بررسی عبارتند از: اتصال مستقیم تقویتنشده جوشی (WUF-W) و اتصال با مقطع کاهش یافته (RBS) . مدلسازی با استفاده از نرم افزار ABAQUS صورتگرفته که شامل مدلسازی با تمام جزییات با استفاده از المان بندی های مناسب ومش بندی دقیق و به جهت بیان رفتاردقیق غیرخطی ونیز تشخیص و تعیین شروع محل خرابی صورت گرفته است. شناخت نقاط ضعف اتصالات و اگاهی ازرفتار و عملکرد آنها کمک شایانی به مهندسین برای درک رفتار سازه در برابر خرابی پیشرونده می کند. و انتظار میرودکه از نتایج این مدلسازیها، بتوان در جهت تخمین آسیبپذیری این نوع اتصالات پر کاربرد که از اجزا کلیدی و تاثیرگذاردر هنگام وقوع حوادث و خرابی در سازه محسوب می شوند در جهت طراحی در برابر خرابی پیشرونده استفاده نمود. نتایجنشان میدهد که اتصال WUF-W ظرفیت و عملکرد بهتر و بیشتری را نسبت به اتصال RBS دارا می باشد و می تواندنیروی بیشتری را تا شروع کمانش متحمل شود. در مقابل محل شروع خرابی و گسترش کرنش پلاستیک در اتصالRBS ، در فاصله دورتری از بر ستون قرار دارد که احتمال شکست ترد در ناحیه جوش را کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، اتصالات خمشی ، حذف ستون ، عملکرد زنجیروار ، انالیز غیر خطی