بازشناسی عوامل موثر در طراحی معماری زمینه گرا

توجه به بستر معماری و داده های طرح از ابزار مولد اولیه معماران در فرایند طراحی هستند و رویکرد اصلی طراحی راتعریف می کنند؛ این رویکرد، به تجلی گسترده گزینه های طراحی منجر شده است و در نهایت ارزیابی موفق تر از راه حلها و طراحی های کامل تری را به دنبال دارد. در حال حاضر، بی توجهی به بستردر بسیاری از طراحی ها رایج است وهمین امر موجب کمرنگ شدن هویت معماری بناهای هر سرزمینی می گردد و به نوعی یک بی هویتی و هرج و مرج دربافت هر شهری را بوجود می آورد. این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش تحلیلی- توصیفی به مطالعهتاثیرتوجه به بستر و زمینه طرح در طرح های معماری و همچنین به عوامل موثر در طراحی معماری زمینه گرا پرداختهاست، هدف اصلی پژوهش تلاشی برای شناخت روش ها و چگونگی ایجاد تعاملی هدفمند با زمینه، جهت تبیین جایگاهزمینه گرایی در نظام برنامه دهی معماری است. در مجموع می توان اذعان نمود که بکارگیری عوامل موثر در طراحیمعماری زمینه گرا در بناها می تواند نوعی انسجام و هویت و هماهنگی بین بناها ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

معماری ، زمینه ، زمینه گرایی ، هویت