بررسی و مطالعه حاشیه نشینی در محله منبع آب اهواز

رشد فزاینده جمعیت شهری از توان سازمانهای دولتی و غیر دولتی جهت توسعه و ارایه خدمات و تسهیلات شهری برایاین جمعیت فراینده پیش گرفته و بر آورد نشدن نیاز مسکن و سرپناه اقشار کم در آمد در فضای رسمی و برنامه ریزی شدهشهر، حاشیه نشینی را به گونه ای بی سابقه گسترش داده است. شهر اهواز یکی از شهرهای مهاجر پذیر کشور بوده کهگرفتار این معضل گردیده محله منبع آب از محلات حاشیه نشین شهر است که در شرق اهواز و در دامنه و بر روی تپه هاشکل گرفته است.هدف تحقیق بررسی وضعیت انسانی- اقتصادی و مسکن سکونتگاههای غیررسمی محله منبع آب و شناسایی مسایل، مشکلات، توانایی ها و پتانسیل های این محله بوده. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات پیمایش می باشد که با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه انجام شد، بیشتر افراد ساکن در محلهمنبع آب منشاء شهری دارند و اکثرا از شهرهای هستند که دارای اقتصادی ضعیف بوده اند. استقرار ساکنین بر اساس ریشههای قومی و فرهنگی استوار است. بیشتر افراد ساکن در این محله فارس بوده که به دلیل قرارگیری این منطقه در مسیرمهاجرت افرادی که قومیتی فارس دارند می باشد. ساکنین این محله نسبت به آینده آن بدبین هستند و علاقه ای به ماندنفرزندانشان در این محله ندارند. بیش از 86 درصد ساکنین حاضر به همکاری جهت سروسامان دادن محله خود می باشند.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، اثرات حاشیه نشینی ، شهراهواز ، محله ی منبع آب