ارزیابی توان اکوتوریسم استان لرستان با استفاده از AHP فازی در محیط GIS

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی توان اکولوژیک استانلرستان در راستای توسعه اکوتوریسم با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP (و منطقفازی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS (انجام گرفته شده است. روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی- تحلیلی بر پایه مطالعات اسنادی - کتابخانهای و مشاهده میدانی و تحلیلدادههای فضایی است. در این نوشتار، هفت معیار (ارتفاع، پوششگیاهی، جهتشیب، زمینشناسی، شیب، گسل، کاربریاراضی) جهت پهنهبندی اراضی مستعد توسعه اکوتوریسم در استان لرستان مورد استفاده قرارگرفته است. نتایج نشان میدهد در تحقیق حاضر پس از وزندهی به معیارها با استفاده از روش AHP ،عامل ارتفاع با وزن 0 .589 در اولویت اول قرار میگیرد و از مهمترین عوامل تاثیرگذار در پهنهبندی توسعه اکوتوریسم استان لرستان محسوب میگردد. و در نهایت نقشه پهنهبندی اراضی مستعد توسعه اکوتوریسم به پنج طبقه خیلیمناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و خیلینامناسب تقسیم گردید و مشخص شد که حدود 13 .11 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه که معادل 167091 .37 هکتار میباشد در کلاس خیلیمناسب قرار دارد. این مقدار برای کلاس با قابلیت مناسب برابر 16 .89 درصد معادل 243364 .96 هکتار از مساحت منطقه میباشد. درحالیکه 14 .77 درصد معادل 185426 .97 هکتار در کلاس نامناسب و 25 .43 درصد معادل 367304 .50 هکتار از مساحت استان لرستان دارای قابلیت خیلی نامناسب برای توسعه اکوتوریسم میباشد. در نهایت حدود 29 .81 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه که معادل 404822 .19 هکتار میباشد در کلاس با قابلیت متوسط قرار دارد

کلیدواژه ها:

توان اکولوژیک ، اکوتوریسم ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS ، (استان لرستان