شناسایی تاثیر سرمایه فکری بر تشخیص فرصت های کارآفرینانه در شرکت های دانش بنیان

سازمان ها در حال وارد شدن به اقتصاد مبتنی بر دانش هستند، اقتصادی که در آن دانش و دارایی های نامشهود، به عنوان مهمترین عامل تولید و همچنین به عنوان مهم ترین مزیت رقابتی سازمان ها شناخته شده است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی تاثیر سرمایه فکری بر تشخیص فرصت های کارآفرینانه در شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری اقبال شهر یزد در سال 1391 انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل 75 نفر از مدیران شرکت های دانش بنیان بود که با توجه به کم بودن جامعه آماری، برای در نظر گرفتن حجم نمونه ازروش سرشماری استفاده شد. روش جمع آوری داده ها براساس دو پرسشنامه استاندارد مون و کیم ( 2006 )، وپرسشنامه پوهاکا ( 2010 )، انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو بخش مدل اندازه گیری و بخش ساختاری انجام پذیرفت. در بخش مدل اندازه گیری ویژگی های فنی پرسشنامه شامل پایایی، روایی همگرا وروایی واگرا بررسی گردید و اصلاحات لازم صورت پذیرفت و در بخش ساختاری، ضرایب ساختاری مدلبرای بررسی فرضیه های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر مثبت و معنادار سرمایه فکری و ابعاد آن بر تشخیص فرصت های کارآفرینانه بود. هم چنین نتیجه گرفته شد که سرمایه فکری یک منبع بالقوهای برای مزیت رقابتی شرکت های دانش بنیان می باشد که نهایتا باعث رشد و توسعه این گونه شرکت ها شده و به بهبود وضعیت کارآفرینی در این شرکت ها کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، تشخیص فرصت ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه ارتباطی ، شرکت های دانش بنیان