ارزشهای انسانی اسلامی بانوان از منظر مکتب طبیعت گرایان

از دیدگاه فرهنگ غنی اسلام مرد و زن هر دو انسانند و همانگونه که مرد دارای آزادی اراده است وبه کمک ایمان و تقوا خواستها و تمایلات خویش را کنترل می کند زنان نیز در سیر سعادت ابدی از نیروی معنوی، تعقل و خرد بهره گرفته و برای رسیدن به کمالات انسانی تلاش می کنند. قرآن به تصریح بیان فرموده که با جانها سخنی دارم و هر کجا سخن از مرد و زن می باشد، می خواهد انکار جاهلی و قبل از اسلام را تخطیه کند، زیرا آنان بین زن و مرد تبعیض قایل می شدند و عبادات وفضایل را مختص مردان می دانستند. خداوند در قرآن کریم می فرماید : انی لا اضیع عمل عامل منکم من ذکر او انثی من کار هیچ کارگزاری را از شما چه زن چه مرد که همه از یکدیگرید ناچیز نمی سازم. بنابراین در برنامه های تعلیمی قرآن این جنسیتها نقشی ندارند و هر یک از زن و مرد می توانند با اجرای برنامه های اسلام به تکامل معنوی و مادی برسند و به حیات طیبه که سراسر آرامش است دست یابند. هم اکنون غرب در زمینه مسیله زن به مرز تحقیر زنان رسیده است که فقط از او به عنوان آلت شهوت یاد می کنند در حالی که اسلام به زن شخصیت میدهد و حقوقی را برای زن نسبت به مرد تعیین کرده است و طبیغت این دو را در زندگی و اجتماع مکمل یکدیگر سرشته است و از این رو اسلام بر خلاف تمدن غربی طرفدار حقوق طبیعی این دو است، نه حقوق مساوی و مشابه. اسلام حقوق طبیعی زن را به رسمیت می شناسد ، اما گامی که اسلام در طریق حقوق زن برداشت با آنچه در مغرب زمین می گذرد و دیگران از آنها تقلید می کنند دو تفاوت اساسی دارد : اول در ناحیه روانشناسی زن و مرد ، تفاوت دوم در اینست که اسلام در عین آن که زنان را به حقوق انسانیشان آشنا کرد هرگز آنان را به تمرد و بد بینی نسبت به جنس مرد وادار نکرد و احترام پدران را نزد دختران و احترام شوهران را نزد زنان از بین نبرد.

کلیدواژه ها:

حقوق طبیعی ، طبیعت گرایی ، حقوق زن