کنترل دستیابی مبتنی بر اطمینان با استفاده از رویکرد فازی در اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء، جهان فیزیکی را با جهان اطلاعاتی ترکیب کرده و امکان سرویس ها و برنامه های محیطی را میسر ساخته است. شبکه های اینترنت اشیا به کاربران، دستگاه ها و برنامه های موجود در مکان های فیزیکی مختلف اجازه میدهند تا به طور یک پارچه، با هم ارتباط برقرار کنند. مدل های کنترل دستیابی معمولی برای سناریوهای سیار، غیر متمرکز و پویای اینترنت اشیاء که در آن موجودیت ها از پیش تعریف نشده اند، مناسب نیستند. این موضوع باعث میشود تا مدیریت اطمینان در اینترنت اشیاء جهت رسیدگی به مسایل کنترل دستیابی، امیدوار کننده تر شود. در این پژوهش، تاثیر وجود تصمیم گیرنده فازی با عدم وجود آن، مقایسه گردیده است. ضمنا برای بررسی تاثیر وجود تصمیم گیرنده فازی جهت انتقال اطلاعات، از روش همه پخشی بهره گرفته میشود

کلیدواژه ها:

سرویس ، اینترنت اشیا ، فازی