باز طراحی فضاهای عمومی شهری با هدف افزایش حضور پذیری زنان ( نمونه موردی : کلانشهر اهواز)

فضاهای شهری به عنوان تجلی گاه کالبدی شهر باید نیازهای اجتماعی شهروندان را برآورده ساخته و بسترهای لازم را در دسترسی و تامین خدمات مورد نیاز استفاده کنندگان فراهم سازد. در شرایط دنیای امروز دستیابی به یک جامعه پایدار و عادلانه، بدون مشارکت و حضور فعال زنان امکان پذیر نیست و این حضور پذیری ارتباط تنگاتنگی با فضاهای شهری دارد. زنان از جمله گروه هایی هستند که توجه به ویژگی ها و نیازهایشان در طراحی عرصه های عمومی شهری، برای ایجاد انگیزش حضور و برقراری تعاملات متعارف اجتماعی، بیش از سایر گروه ها نادیده گرفته شده اند. حضور زنان در فضاهای شهری با عوامل متعددی محدود می شود. این موانع مشتمل بر مسایل کالبدی فضا، شرایط فرهنگی، اجتماعی و … است. برای تامین عدالت و برابری، جامعه باید با درک تفاوت در نیازها، موقعیت و اهداف فرد، موانع محدود کننده را رفع کند و به آن ها امکان حضور و مشارکت اجتماعی برابر را بدهد. این پژوهش با روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و ابزار کتابخانه ای و استفاده از نرم افزارهای Office. Spss Auto Cad برای تحلیل داده ها و اسکیس رفتار و فعالیت های محل، با هدف ارایه انگاره های موثر بر حضور و برقراری تعاملات متعارف اجتماعی زنان در عرصه های عمومی شهری و با تاکید بر نیازهای آن ها شکل گرفته است و به بازشناسی دلایل محدود کننده حضور زنان و تعاملات اجتماعی در کیانپارس می پردازد در این راستا پس از بیان زمینه های  ارتقا سرزندگی اجتماعی از طریق افزایش حضور زنان در شهر بر مفهوم امنیت به عنوان بنیادیترین عامل تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

فضای عمومی شهری ، حضور پذیری زنان ، طراحی فضای عمومی ، شهر اهواز ، فعالیت شهری