رتبه بندی استان های کشور با رویکرد تحلیل پوششی داده ها با به کارگیری شاخص های توسعه انسانی

به منظور تحقق اهداف ملی و به ویژه اهاف برنامه چهارم توسعه کشور هماهنگ نمودن اهداف ملی با واقعیت های منطقه ای امری اجتناب ناپذیر است بر همین اساس تخصیص منابع باید بر اساس توانمندیها و مزیت های نسبی مناطق صورت پذیرد با در نظر داشتن این موضوع که افزایش رفاه تمامی افراد جامعه اسلامی مهمترین هدف اجتماعی و لازمه رسیدن به کمال انسانی است بدون شک یکی از محورهای برنامه ریزی منطقه ای درجه توسعه انسانی در استانها و مناطق مختلف کشور است هر منطقه متناسب با ویژگیهای خاص خود نیازمند برنامه ویژه ای است که لازمه هرگونه اقدامی در این زمینه شناسایی وضعیت گذشته و موجود مناطق مختلف بر اساس روش های علمی مناسب است این مقاله به کمک روش تحلیل پوششی داده ها به بررسی توسعه انسانی در استانها می پردازد و با استفاده از اطلاعات سال 1381 قابلیت هریک از استانها و در واقع کارایی استانها را در استفاده از منابع زیر بنایی جهت تولید شاخص های توسعه انسانی می سنجد یافته ها بیانگر این واقعیت است که با توجه به منابع محدود استانهای محروم کشور به طور کلی کارایی بیشتری نسبت به استانهای برخوردار کشور داشته اند و بار دیگر لزوم توجه بیشتر به استانهای محروم در برنامه ریزیها و تخصیص مناسب تر منابع را آشکار می سازد

کلیدواژه ها:

توسعه انسانی ، تحلیل پوششی داده ها