رابطه سبک های دلبستگی، هوش هیجانی و نگرش به زندگی با جهت گیری هدفی در ورزشکاران مرد اهواز

جهتگیری هدفی، الگوی یکپارچهای از باورهاست، که فرد بر اساس آن در باره شایستگی خودقضاوت میکند.پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای دلبستگی، هوش هیجانی و نگرش به زندگی با جهت گیری هدفی در ورزشکاران مرد شهر اهواز انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل ورزشکاران مرد 20 باشگاه )فوتبال(، شهر اهواز به تعداد 600 نفر در ردههای سنی مختلف بودند. 250 نفر از ورزشکاران بهروشنمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه سبکهای دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه هوش هیجانی پیترایدز و فورنهایم، پرسشنامه نگرش به زندگی و پرسشنامه جهت گیری هدفی در ورزشاستفاده شد. دادهها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سبکهای دلبستگی ایمن، اضطرابی دوسوگرا، هوش هیجانی، درک عواطف خود و دیگران، خوش بینی و نگرش به زندگی با جهتگیری هدفی، رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد. اما بین متغیرهای دیگر ارتباط معناداری مشاهده نشد. همچنین در تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داده شد که سبک دلبستگی اضطرابی، نگرش به زندگی و هوش هیجانی به ترتیب پیش بینی کننده جهت گیری هدفی در ورزشکاران بودند. با توجه به نتایج حاضر میتوان گفت که سبکهای دلبستگی، هوشهیجانی و نگرش به زندگی از جمله عوامل موثر بر جهتگیری هدفی در ورزشکاران میباشند و میبایست در برنامه آموزشی ورزشکاران به آنها توجه شود.

کلیدواژه ها:

سبکهای دلبستگی ، هوش هیجانی ، نگرش به زندگی ، جهت گیری هدفی