اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد بر بهبودکیفیت روابط زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی زناشویی انجام پذیرفت. طرح تحقیق در این پژوهش، پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار سنجش پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوگ راست)گریمس( بود.جامعه آماری شامل کلیه ی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرتهران بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود و مراجعین شرکت کننده در این پژوهش از بین 5 مرکزمشاوره انتخاب شدند. 30 نفر زن به طور تصادفی انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش) 15 نفر( و گروه کنترل) 15 نفر(جایگزین گردیدند. برنامه درمانی بر مبنای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه به صورت مشاوره گروهی انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به بهبود کیفیت روابط زناشویی در گروه آزمایش شده است .همچنین یافته ها نشان داد که اثرات درمانی این رویکرد در دوره پیگیری نیز همچنان حفظ شده بود

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، کیفیت روابط زناشویی ، پیمان شکنی زناشویی