ارایه مدل شاخص های اثربخشی آموزش در دانشگاه های دولتی استان همدان

اثربخشی، جایگاهی مهمی در اطمینان از کیفیت وضعیت آموزش در پیشبرد اهداف و رسالت دانشگاه دارد. اما با این وجود شاخص های معتبر و متغیرهای هماهنگی در دسبرس نیست و مدیریت موسسات آموزش عالی با این عدم درک نسبت به عملکرد مناسب، مواجه است. لذا هدف پژوهش حاضر ارایه مدل شاخص های اثربخشی دانشگاه های دولتی همدان بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان، اعضای هییت علمی و فارغ التحصیلان دانشگاه های دولتی استان همدان است. شرکت کنندگان است 863 نفر بودند که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه های محقق ساخته دانشجویان، فارغ التحصیلان اعضای هییت علمی بوده است که پس از محاسبه روایی و پایایی،اجرا شده است. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های تحلیل عاملی، t تک متغیره و f مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که 1.چهار شاخص اصلی درون دادی ( دانشجویان، منابع انسانی، مادی و برنامه)، پنج شاخص اصلی فرآیندی (هدفمندی، طراحی آموزشی، جو کلاس، فرایندهای یادگیری و کنترل و ارزشیابی) و چهار شاخص اصلی برون دادی (پژوهشی، اجتماعی، آموزشی و اقتصادی) مورد تایید قرار گرفت. 2.نتایج نشانگر وضعیت نسبتا مطلوب شاخص های درون دادی و برون دادی و در مورد وضعیت شاخص های فرایندی ، نشانگر وضعیت مطلوب بود. 3.تفاوت معنی دار ببین میانگین نظرات گروه ها در خصوص درون دادها و فرایندهای آموزشی وجود ندارد؛ ، بین نظرات نمونه آماری در خصوص شاخص های برون دادید و ابعاد پژوهشی، اجتماعی، آموزشی به استثنای شاخص اقتصادی تفاوت معنی دار وجود دارد. 4.تفاوت معنی داری بین میانگین نظرات نمونه به استثنای هدفمندی بر حسب جنسیت وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

ارایه مدل ، شاخصه اثربخشی ، دانشگاه های دولتی