ارتباط کایزن و تکنیک های مدیریت

سازمانی که به جوهر استراتژی یعنی ابعاد تحول آفرین تاکید میکند نسبت به سازمانی که به برنامه و فرایند توجه دارد، اثر بخشتر است. برای دستیابی به پیشرفت دو نگرش وجود دارد. پیشرفت تدریجی یا کایزن و پیشرفت مبتنی بر جهش بزرگ که نوآوری نامیده میشود. کایزن شیوه تفکر روند گرایی است که پشتیبان و مشوق تلاشهای روندگرای افراد برای بهبودهای کوچک اما مستمر است و این امر با نظام مدیریت غربی که سنجش تنها بر اساس نتایج حاصله صورت میگیرد، تفاوت اساسی دارد. کایزن سیستمیاست که تمامی کارکنان، از مدیریت بالا تا پایینترین قسمتها را در بر میگیرد.هر کسی که با ارایه پیشنهادات مداوم در بهبود و توسعه سهمی داشته باشد، مورد تشویق قرار میگیرد و ارایه پیشنهادات لزوما ماهی یا سالی یکبار نیست بلکه مستمر است. کایزن هم چنین استانداردها را تعیین و تنظیم نموده و به طور مستمر این استانداردها را بهبود می بخشد. بهایابی کایزن با هدف تعیین اهداف کاهش بهای تمام شده و با مشارکت کلیه سطوح کارکنان اجرا میشود و متفاوت از نوآوری و تکنیکهای کنترل بهای تمام شده بهایابی استاندارد میباشد. در این مطالعه، به بررسی جنبه های مختلف کایزن و ارتباط آن با مفاهیمی همانند نوآوری، 5S، چرخه کیفیت و کنترل کیفیت فراگیر و مفاهیمی همانند سیستم پیشنهادات در کایزن، خانه داری، Gemba، Gemba Kaizen پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

کایزن ، بهایابی کایزن ، نوآوری