مسیریابی موجودی در زنجیره ی تامین با استفاده از منطق فازی در شرایط عدم قطعیت

مدیریت زنجیره تامین در مسایل مسیریابی- موجودی با محدودیت های مربوط به حمل و نقل و محدودیت سیاست های موجودی مرتبط است. از این رو هزینه های ایجاد شده از حمل و نقل و موجودی، قسمت زیادی از هزینه های ارضا تقاضا را شامل می شود. از این رو هرگونه بهینه سازی در شرایط بررسی مدل های مسیریابی- موجودی می تواند باعث کاهش هزینه به میزان قابل توجهی گردد. با بررسی شرایط واقعی و پژوهش های انجام شده در خصوص رویکردهای مورد استفاده در مسایل مسیریابی- موجودی، اکثر اقدامات در شرایط قطعی انجام شده که توانایی پیاده سازی در شرایط واقعی و دارای عدم قطعیت بالا و بدست آوردن نتایج مناسب را دارا نمی باشد. از این رو با در نظر گرفتن پارامترهای اصلی مساله ی مسیریابی موجودی در شرایط عدم قطعیت و استفاده از توابع عضویت و منطق فازی، سعی در ارایه مدل متناسب با شرایط واقعی شده است. با پیاده سازی مدل در شرکت بانی چاو، کارایی مدل مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده با رویکرد قطعی مورد استفاده، مقایسه شده است. در نهایت مقادیر بهینه سفارش برای خرده فروشان و مسیرهای بهینه وسایل حمل و نقل برای دوره ی زمانی مورد بررسی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

مسیریابی ، کنترل موجودی ، عدم قطعیت ، منطق فازی