تبیین و ارزیابی جایگاه مفهوم توسعه پایدار در جغرافیای سیاسی ایران

منظور از توسعه پایدار مفهوم جدیدی از رشد اقتصادی است؛ یعنی رشدی که عدالت و امکانات زندگی را برای تمام ی مردم جهان فراهم آورد. توسعه پایدار فرآیند تغییر الگوی استفاده از منابع ، هدا یت سرما یه گذار ی ها، سمت گ یری توسعه تکنولوژی و تغییر نهادهایی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. مقوله توسعه پایدار از جمله مباحث مهم در علوم جغرافیا است که بخش وسیعی از ادبیات علمی توسعه شهری و نیز سیاست ها، برنامه ها و طرح ها را به خود معطوف ساخته است. توسعه و بالندگی هر جامعه ای در نتیجه برنامه ریزی توسعه و تدوین سیاست ها و استراتژی های توسعه پایدار است. توسعه به مفهوم تحو ل کیفی، گذار از دوره ای به دوره دیگر مستلزم ایجاد تغییر همه جانبه در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ... است. پژوهش حاضر با رویکرد اسنادی کتابخانه ای در پی ارزیابی و تبیین توسعه پایدار سیاسی از –منظر جغرافیای سیاسی با تاکید بر ایران است. لازمه سیاست توسعه پایدار، داشتن شاخص های اندازه گیری برای نیل به اهداف آن است. لذا، این پژوهش توسعه پایدار را از منظرها و ساختارهای متفاوت جغرافیای سیاسی تحلیل می نماید

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه پایدار سیاسی ، جغرافیای سیاسی ، ایران