بررسی میزان تمرکزگرایی در پایتخت و اثرات آن بر تعادل های منطقه ای

در این پژوهش که با روشی توصیفی تحلیلی و با رویکردی آماری نگاشته شده است دو هدف کل ی دنبال می شود: اول - بررسی میزان تمرکزگرایی در پایتخت، که با استفاده از شاخص های نخست شهری، دوشهر و چهارشهر و ن یز مدل ضریب تمرکز سنجیده می شود. و دوم، بررسی و تحلیل اثرات این تمرکزگرایی بر تعادل های منطقه ای. در این راستا پس از جمع آوری آمار های مورد نیاز از سالنامه های آماری مختلف، شاخص های مذکور محاسبه شد. نتایج تحقیق گویای این واقعیت است که کلانشهر تهران با توجه به موقعیت اداری سیاسی که به عنوان پایتخت دارد، بسیاری از منابع و سرمایه ها، اعم از – منابع انسانی و مالی را از سراسر کشور به سمت خود جذب کرده و ضمن توسعه افسارگس یخته و بدقواره در درون خود، موجب عقب ماندگی بسیاری از مناطق دیگر شده که این خود برهم خوردن تعادل های منطقه ای و افزایش شکاف توسعه را به دنبال دارد. ارقام مربوط به این نتایج به قرار زیر است: شاخص نخست شهر 6.5 شاخص دو شهر 2.96 ضر یب تمرکز 25.55 آمار و ارقام فوق به خوبی تمرکز جمعیت و فعالیت ها را در شهر تهران نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

پایتخت ، تمرکزگرایی ، تعادل های منطقه ای