بررسی نقش ارتباطی سواحل مکران در ایران قدیم

جغرافیا دانش بررسی روابط انسان و محیط است. در این رابطه جغرافیای تاریخی که یکی از زیر شاخه های جغرافیا به شمار می رود در پی کشف این رابطه در دوره های تاریخی می باشد. محققان این گرایش با بررسی وضعیت و موقعیت طبیعی زمین، نوع زندگی مردمان، ارتباط آنها با سایر جوامع و بررسی اوضاع داخلی کشور اقدام به کشف چرایی سوال هایی هستند که در ذهن آنها نقش بسته است. مکران یکی از ایالت های ایران قدیم در جنوب شرقی کشور واقع شده است. ا ین ناحیه در جنوب خود به آبهای آزاد محدود می شود. با توجه به این ویژگی پژوهش حاضر به دنبال رسیدن پاسخ این سوال است که سواحل مکران با توجه به طول ساحل و دسترسی به آبهای آزاد توانسته است در طول تاریخ نقش ار تباط در یایی را برا ی ایران با دیگر کشورها ایفا کند روش پژوهش مانند همه روش های جغرافیای تاریخی روش هرمنوتیک می باشد که بر اساس آن یافته ها از تفسیر متون موجود در کتب تاریخی بدست می آید. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی است . یافته - های این پژوهش از متن کتب تاریخی بدست آمده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد دور ی از مرکز، بد ی آب وهوا، وجود قطب های جذب جمعیتی، شیوه معیشت مردمان آن دوران و نبود دید دریا نگری در نگاه پادشاهان و والیان این منطقه از جمله مهمترین عوامل عدم توسعه بارزگانی دریایی در این منطقه بوده است.

کلیدواژه ها:

جغرافیای تاریخی ، تجارت دریایی ، بندر تیز ، م کران