ملاحظات دفاعی امنیتی در آمایش سرزمینی جنوب شرق ایران با تاکید بر تهدیدات نظامی

رعایت ملاحظات دفاعی و امنیتی در طرح های آمایش سرزمینی یکی از ضروریات توسعه کشورها و مناطق جغرافیایی مهم و حساس است که غفلت از آن خسارت های جبران ناپذیری در برخواهد داشت. در طرح های مختلف آمایشی ایران، بیشتر دیدگاه ها بر امر توسعه تاکید داشته و به ملاحظات دفاعی امنیتی جهت دفاع سرزمینی و حفاظت از مراکز جمعیتی، اماکن - نظامی و نقاط استراتژیک و حیاتی و نیز آمایش دفاعی مناطق مختلف جغرافیایی و خصوصا نواحی مرزی، توجه کافی نشده است. یکی از مناطق مهم مرزی ایران، جنوب شرق کشور است که دارای موقعیت جغرافیایی و فضای سرزمینی خاصی بوده و تفاوت های زیادی با سایر مناطق دارد. به همین جهت در طرح های آمایش استان های مرزی، باید استراتژهای ویژه دفاعی- امنیتی مناسب با این شرایط تنظیم و تدوین گردد. جنوب شرق کشور به دلیل شرایط ژیوپولیتیکی و ژیو استراتژیکی خاص خودش و نیز تفاوت های سیاسی- فضایی که با سایر استان های داخل کشور دارد، لازم است در طرح های آمایشی سرزمینی به این ملاحظات این منطقه، نگاه و توجه کافی مبذول گردد. لیکن با توجه به چنین جایگاهی، اهداف این پژوهش، بررسی و واکاوی مشکلات مربوط به آمایش سرزمین در جنوب شرق ایران با نگاه دفاعی و امنیتی در راستای تقلیل تهدیدهای نظامی و امنیتی احتمالی در آینده است. از این رو، مقاله حاضر با شیوه توصیفی تحلیلی، – به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چه ملاحظاتی باید در آمایش سرزمینی جنوب شرق ایران از جنبه دفاعی و امنیتی در بعد داخلی و خارجی در نظر گرفته شود تا زمینه را برای کاهش تهدیدات نظامی منطقه مزبور فراهم کند. طبق یافته های تحقیق: توسعه نیافتگی و در حاشیه ای بودن و دوری منطقه از بدنه اصلی کشور و همچنین بسترهای ارتباطی ضعیف و نیز پایین بودن تراکم جمعیتی شهرستان های مرزی و در نتیجه استقرار نه چندان مطلوب اماکن نظامی و استراتژیک،از مهم ترین مسایل در آمایش دفاعی و امنیتی جنوب شرق کشور هستند.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، ملاحظات دفاعی امنیتی ، تهدیدات نظامی ، منطقه جنوب شرق