تاثیر استفاده از سیستم های هوشمند حمل و نقل بر انتشارات آلاینده های ترافیکی در محیط زیست کلان شهر تهران

آلودگی هوا به عنوان یک مساله مهم بهداشت عمومی در اکثر شهرهای کشورهای در حال توسعه است. رشد اقتصادی در این کشورها موجب افزایش در تعداد و استفاده از وسایل نقلیه موتوری گشته و از طرفی عدم بکارگیری تکنولوژی های کنترل انتشار موجب شده تا امروزه وسایل نقلیه موتوری به عنوان بزرگترین منبع آلودگی هوای شهری محسوب گردند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از سیستم های هوشمند حمل و نقل بر انتشارات آلاینده های ترافیکی در محیط زیست یک محدوده انتخابی از منطقه 6 کلان شهر تهران می باشد. بدین طریق که پس از استقرار ایستگاه های آمارگیری و برداشت حجم ترافیک ساعات اوج، ماتریس مبدا-مقصد ساخته شد. سپس شبکه معابر محدوده انتخابی در نرم افزار ایمسان، جهت حالات مختلف وضع موجود و سه سناریوی زیرمجموعه سیستم های حمل و نقل هوشمند به شرح هوشمندسازی چراغ های راهنمایی، تابلوهای پیام رسان متغیر و کنترل رمپ شبیه سازی شده و شاخص های اصلی تاخیر، زمان سفر، سرعت، مصرف سوخت و انتشار آلاینده ها برآورد گردیدند. در انتها بهبود در شاخص های فوق الذکر و به طور کلی کاهش در انتشارات آلاینده های مدنظر با استفاده از نرم افزار جهت هر حالت نشان داده شده و مقایسه گردیده است.

کلیدواژه ها:

سیستم های هوشمند حمل و نقل ، آلاینده های ترافیکی ، محیط زیست ، کلان شهر