بررسی عوامل جامعه شناختی مشارکت در گذار سنت به مدرنیته بر مدیریت پایدار خاک و آب

در اواخر قرن نوزدهم فرآیند مدرنیزاسیون به عنوان مدل اصلی توسعه برای بخشهای کم تر توسعه یافته جهان بکار گرفته شد. در کنار پیامدهای مثبت مدرنیزاسیون، مطالعات متعددی بیانگر اثرات منفی ناشی از سیاست های توسعه ای آن همچنین توسعه نابهنگام، فقر و تخریب محیط زیست می باشد. ظهور بحرانهای زیست محیطی به صورت تخریب جنگلها، فرسایش خاک، آلودگی آب و نظایر آن بویژه پس از جنگ جهانی دوم باعث گردید تا متولیان حفاظت منابع، برای رفع بحرانها و پایداری منابع تلاش نمایند. مطالعاتی که نتایج آنها در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته جامعه آماری مشتمل بر 77479 نفر،5233 خانوار، 67 روستا و 4 میلیون و ششصدو پنجاه هزار هکتار را در برداشته که جامعه نمونه مورد مطالعه آنها 2934 نفر (بهره بردار، پژوهشگر، سیاستگذار)، 744 خانوار و 25000 هکتار را شامل می گردد. دلایل پایین بودن مشارکت به دو دسته کلی یعنی دلایلی که ریشه ی آن به دولت و حکمرانان مربوط می شود و دلایلی که به خود افراد و شرایط جامعه بر می گردد، تقسیم بندی گردید. دلایل عدم مشارکت روستاییان که علت آن مربوط به دولت می باشد ناشی از نوع سیاستگذاریها و نگرش دولت(یکجانبه نگری و تمرکز گرایی، عدم پیوستگی سیاستگذاری ها،...)، دخالت ندادن بهره برداران، عدم آموزش و اطلاع رسانی نهادهای دولتی و بی توجهی به زیرساخت ها و دانش بومی نهادهای دولتی می باشد. دلایلی که به خود افراد و شرایط جامعه بر می گردد ناشی از خصوصیات فرهنگی (دیرپذیری نسبت به نوآوری، تقدیرگرا بودن،...)، خصوصیات اجتماعی و عامل اقتصادی می باشد.

کلیدواژه ها:

اعتماد ، توسعه پایدار ، سرمایه اجتماعی ، مشارکت