به کارگیری سویه استرپتومایسس در تولید کود زیستی فسفاته و بررسی تاثیر آن در گیاه تربچه

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 507

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FCNFM01_009

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: باکتریهای حل کننده فسفات برای افزایش فراهمی فسفر مورد نیاز گیاه کارآمد به نظر میرسند. با توجه به اینکه اغلب خاک های ایران آهکی بوده و در اقلیمهای خشک و نیمه خشک هستند، وجود pH بالا، درصد زیاد کربنات کلسیم، کمبود مواد آلی و خشکی خاک باعث شدهاند که جذب فسفر کمتر از مقدار لازم برای تامین رشد بهینه اغلب محصولات کشاورزی باشد، لذا هدف از این پژوهش به کارگیری سویه استرپتومایسس در تولید کود زیستی فسفاته و بررسی تاثیر آن در گیاه تربچه میباشد. مواد و روشها: 8×109 cells/ml باکتری استرپتومایسس با سطوح مختلف مواد حامل شامل تیمارهای : T1 لیگنیت، : T2 لیگنیت + خاک فسفات %1، : T3 لیگنیت + خاک فسفات %2، : T4 لیگنیت + سویا %1، : T5 لیگنیت + خاک فسفات + %1 سویا %1، T6 : لیگنیت + خاک فسفات + %2 سویا %1 تلقیح گردید و در بازه زمانی مشخص تحت تنشهای دما، شوری، خشکی، UV و pH قرار گرفتند و بهترین تیمار در این مرحله با اندازه گیری جمعیت میکروبی به روش پلیت کانت انتخاب شد. همچنین کلیه تیمارها به دور از شرایط تنش در دمای اتاق به مدت 90 روز نگهداری شده و بقاء باکتری در آنها در این بازه به روش پلیت کانت بررسی شد. تیمارهای طراحی شده با بذر Raphanus sativus.L ترکیب و در گلدان به کار گرفته شد، پس از 4 هفته پارامترهای رشد و فسفات گیاه و بقاء باکتری در ریزوسفر بررسی گردید. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان دهنده برتری تیمار T6 نسبت به سایر تیمارها در طی تنشهای انجام گرفته بود. نتایج حاصل از میانگین بقاء باکتری در تنشها نشان دهنده کاهش بقاء در طی زمان بود. بررسی کشت گلخانهای گیاه تربچه نشان داد بیشترین طول برگ، وزن خشک، وزن تر، فسفات گیاه و میانگین بقاء باکتری در ریزوسفر در تیمار T6 مشاهده شد و همچنین بیشترین بقاء باکتری در بازه زمانی 90 روز از این تیمار دیده شد. نتیجه گیری: سطوح بالای خاک فسفات در ترکیب با سویا بهترین نتیجه را در افزایش بقاء باکتری در بازه زمانی 90 روز و ریزوسفرو افزایش پارامترهای رشد گیاه نشان داد. تیمار T6 در مقایسه با سایر تیمارها و کنترل به عنوان فرمول نهایی برای سویه استرپتومایسس جهت آزمایشات بعدی پیشنهاد میگردد

کلیدواژه ها:

باکتری های حل کننده فسفات ، استرپتومایسس ، کود زیستی فسفاته ، لیگنیت ، Raphanus sativus.L

نویسندگان

امین شکوهی نهرخلجی

کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات کرمان، گروه میکروبیولوژی

شهرام پورسیدی

استادیار، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده کشاورزی، گروه بیوتکنولوژی

سیدمحمدرضا خوشرو

استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، گروه میکروبیولوژی

جاوید امینی

کارشناس ارشد ، پژوهشکده تعلیم وتربیت کرمان، بخش میکروبیولوژی