اولویت بندی مولفه های مدیریت دانش و تبیین روابط ساختاری مدیریت دانش با عملکرد کارکنان بانک با استفاده از تکنیک دیمتل تجدیدنظر شده و دالالا ( مورد مطالعه: بانک ملی )

هدف مقاله حاضر اولویت بندی مولفه های مدیریت دانش و تبیین روابط ساختاری مدیریت دانش با عملکرد کارکنان می باشد. دانش با ارزش ترین و استراتژیک ترین منبع برای بانک و عملکرد کارکنان نیز از اجزای کلیدی دست یابی به موفقیت و برتری آنها می باشد. بنابراین شناخت رابطه آنها حایز اهمیت می باشد. در این پژوهش برای مدیریت دانش از مدل عمومی دانش و برای تبیین رابطه ساختاری مدیریت دانش با عملکرد کارکنان از تکنیک دیمتل تجدیدنظر شده و برای اولویت بندی مولفه های مدیریت دانش از تکنیک دالالا استفاده شده است. مولفه های مدیریت دانش این پژوهش شامل: ایجاد دانش، ذخیره دانش، اشتراک دانش و بکارگیری دانش و مولفه های عملکرد شامل: افزایش وضوح کار، افزایش کمک و حمایت، بهبود شرایط محیط، ارزیابی، اعتبار و اعتماد، انگیزه فعالیت و توانایی انجام کار می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، تحقیقی میدانی است بنابراین تحقیق حاضر از نوع کاربردی میدانی است. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه مدیران و خبرگان و کارکنان بانک های منتخب استان مازندران می باشد. داده های اصلی تحقیق با روش میدانی و از طریق توزیع پرسشنامه بین افراد به دست می آید. تحلیل داده ها با استفاده از روش دیمتل تجدید نظر شده استفاده می شود. یافته های تحقیق موید الگوی مفهومی پیشنهادی تحقیق است. یافته های پژوهش نشان داد که یافته های حاصل از بررسی روابط ساختاری بین متغیرهای پژوهش نشان می دهد که مدیریت دانش بر روی عملکرد کارکنان تاثیر دارد. یافته های حاصل از بررسی رابطه ساختاری بین مولفه های مدیریت دانش و عملکرد کارکنان نشان داد بیشترین تاثیرگذاری را مولفه اشتراک دانش بر روی عملکرد کارکنان دارد و در رتبه اول قرا دارد. در مجموع از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش می توان نتیجه گرفت مدیریت دانش با تاثیر خود برروی بانک ها منجر به بهبود عملکرد کارکنان آنها می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، عملکرد کارکنان ، اولویت بندی