تحلیلی بر کاهش غلظت فلز سنگین کادمیوم از پساب صنعتی با استفاده از شلتوک برنج

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 473

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCWHS01_110

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397

چکیده مقاله:

آب و انرژی دو عامل چالش انگیز قرن 21 می باشد. به طوری که افزایش جمعیت دنیا بر وخامت این دو عامل چالش انگیز در عصر حاضر افزوده و مشکلات زیست محیطی جدی تری را بوجود آورده است. اگرچه فرآیندهای تصفیه فاضلاب بر پایه علوم مهندسی به خوبی در حال انجام است، ولی همواره چالش های زیادی در این زمینه وجود دارد. فلزات سنگین از جمله آلاینده های شیمیایی خطرناک بوده که در طبیعت و محیط زیست هیچگاه نابود نگردیده و در بافت های زنده موجودات زنده مختلف و آثار خطرزایی و عوارض مهلک سرطان زایی، جهش زایی و ناقص الخلقگی را در بدن موجودات زنده و به ویژه در بدن انسان بر جای می گذارد. آلودگی های ناشی از دفع نامناسب پساب های صنعتی مخصوصا فاضلاب های تولیدی از صنایع آبکاری، از مهم ترین آلاینده های محیط زیست کشور به حساب می آیند. به منظور حذف و پاکسازی فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی روش های گوناگونی پیشنهاد گردیده که از جمله این روش ها، می توان به تحلیلی بر کاهش غلظت فلز سنگین (Cd) از پساب صنعتی با استفاده از شلتوک برنج پرداخت. نتایج حاصل از تحلیل بر سوابق نشان داد که شلتوک برنج و جاذب های حاصل از آن می توانند به عنوان جاذب های موثر و ارزان در حذف آلودگی کادمیوم مورد توجه قرار گیرند. بررسی زمان تعادل در غلظت های مختلف نشان داد که با کاهش غلظت اولیه ی محلول، زمان تعادل برای هر دو جاذب کاهش یافته و همگرا می شود. در این حالت، زمان تعادل کربن فعال و پوسته ی شلتوک به ترتیب برابر 45 با و 60 دقیقه به دست آمد. همچنین، با افزایش غلظت اولیه از 50 میلی گرم به 500 میلی گرم بر لیتر، زمان های تعادل کاهش یافته و با هم برابر می شوند. در این حالت، زمان تعادل کربن فعال و پوسته ی شلتوک با هم برابر و مقدار آن 60 دقیقه به دست آمد. بیشترین زمان تعادل برای جاذب های کربن فعال و پوسته ی شلتوک به ترتیب برابر با 120 و 90 دقیقه حاصل شد.

نویسندگان

موسی محمدپور

دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

حسین بابازاده

دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و مناطبع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

علی افروس

استادیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دزفول، ایران

ابراهیم پذیرا

استاد، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران