بررسی رابطه بین تمرکز مشتری و اجتناب مالیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرکت های با مشتریان عمده، انگیزه های متفاوتی برای نگهداشت وجه نقد اضافی دارند. تکیه بر مشتریان عمده و بزرگ مستلزم ریسک و نوسان گردش وجوه نقد بالاتری است زیرا زیان مشتری عمده، می تواند منجر به سقوط ناگهانی در جریان نقدی عرضه کنندگان شود. هدف پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین تمرکز مشتری با اجتناب مالیاتی شرکت ها می پردازد. بدین منظور، برای سنجش اجتناب مالیاتی از دو سنجه تفاوت دفتری مالیات و نرخ موثر مالیاتی استفاده گردید. تمرکز بر مشتری از سه متغیر نسبت فروش های عمده ( فروش های بالای 10 درصد ) به کل فروش، وجود یا عدم وجود مشتری عمده در شرکت استفاده شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی – همبستگی می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تمرکز مشتری شرکتی با اجتناب مالیاتی رابطه مثبت و تمرکز مشتری دولتی با اجتناب مالیاتی رابطه منفی دارد.

کلیدواژه ها:

اجتناب مالیاتی ، تفاوت دفتری مالیات ، نرخ موثر مالیاتی ، تمرکز مشتری