طراحی اقتصادی فونداسیون به روش حالت حدی با استفاده از پاشنه پی و در نظر گرفتن خاک دانه ای

امروزه مسیله اقتصادی بودن پی که عموما حجم قابل ملاحظه ای از پروژه را در بر می گیرد، به عنوان یک مسیله اساسی، ذهن مهندسان را به خود مشغول نموده و در سال های اخیر اصطلاحاتی در طراحی، و استفاده پی ها مطرح می باشد. طراحی صحیح و منطقی پی تابعی از تغییر شکل های کوتاه مدت و سریع نیز وابسته به زمان می باشد. طراحی بهینه رو سازه و زیرسازه یکی از وظایف مهم طراحان درعصر کمبود منابع است. در نتیجه تلاش برای بهینه سازی پی امری ضروری است. در طراحی بهینه پی اغلب بعد از اینکه چندین روش مورد بررسی قرار گرفت، بهترین روشی که پاسخگو باشد انتخاب می گردد. روشی که کاهش بتن و فولاد را می طلبد اقتصادی تراست. بنابراین هدف از این تحقیق علاوه بر طراحی بهینه پی، بررسی روشی جهت صرفه جویی اقتصادی در طراحی پی ساختمان 10 طبقه با استفاده از خاک دانه ای می باشد. در این تحقیق از روش حالت حدی جهت طراحی پی ساختمان استفاده گردیده است. ابتدا روسازه صلب ساختمان 10 طبقه بوسیله نرم افزار ETABS طراحی و سپس پی ساختمان با استفاده از خاک دانه ای توسط برنامه SAFE ، یک بار بدون پاشنه و بار دیگر با پاشنه یک متری تحلیل و طراحی می گردد. پس از بررسی و مقایسه نتایج طرح، شاهد کاهش هزینه پی ساختمان با پاشنه یک متری نسبت پی ساختمان بدون در نظر گرفتن پاشنه می باشیم که در نهایت موجب بهینه شدن طرح می گردد.

کلیدواژه ها:

طراحی اقتصادی ، فونداسیون ، حالت حدی ، خاک دانه ای