هویت خشن رسانه به مثابه آسیبی فرهنگی

نقش رسانه در زیست فرهنگی انسان کنونی غیرقابل انکار است و از راه های گوناگون تاثیر خود را بر زندگی فردی و اجتماعی به مثابه مهمترین شاخص در تعریف و یا بازشناسی انسان، چشم ، هویت انسان نمایان میسازد. در این بین، نباید از تاثیر رسانه بر پوشید. به زعم نویسندگان، رسانه در کنار جنبه های ایجابی و سلبی گوناگون، و نیز تاثیراتی که در زندگی انسان داشته است، به عنوان ابزاری جهت گسترش گونه دیگری از هویت عمل میکند. در واقع، رسانه با فراهم آوردن امکان دسترسی آنی به هرگونه دادهای، هویت منسجم اجتماعی را هدف قرار میدهد و به گونهای به زوال هویت فردی و حتی در بیانی گستردهتر، به زوال هویت اجتماعی دامن میزند. زوال هویت فردی و در پی آن، زوال هویت اجتماعی، گونه نوینی از هویت را در بین افراد جامعه منجر نامید. هویت خشن، هویتی پرخاشگر، هویتی مخالف با گفتگو و هویتی تکهتکه شده هویت خشن میگردد که میتوان آن را است که از نبود انسجام رنج میبرد و از راه خشونت، به تخلیه بار روانی خود میپردازد. در این پژوهش، آنچه به عنوان چهارچوب نظری مطرح میگردد، نظریه خشونت اسلاوی ژیژک است. داده های پژوهش با استفاده از روش اسنادی جمعآوری شده است و روش تحلیل داده ها، روش تحلیل محتوا قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

رسانه ، هویت ، خشونت ، فرهنگ