اندیشه علمی در طراحی

زمینه های فکری و قدرت تفکر طراح در حین فرآیند طراحی از جمله مباحثی است که امروزه تحت تاثیر روان شناسی شناخت گرایی مطرح می باشد. گونه های فکر کردن و رویکردهای اتخاذ شده از سوی طراح نقش مستقیمی در فرآیند تفکر سیر از سوال به جواب داشته و نتیجه آن در محصول طراحی مشهود می باشد. در این بین توجه به دستاوردهای علم بر اندیشه و تفکر طراح و نتیجتا بر طراحی و اثر معماری امری غیر قابل انکار است. اینکه تفکر و روش اندشیدن طراح، چگونه بر طرح تاثیر می گذارد و جایگاه روش علمی در این فرایند چیست ما را ملزم نمود ضمن بیان چیستی اندیشه و روش اندیشیدن علمی به بررسی جایگاه آنها در طراحی بپردازیم. اگر علم را مجموعه ای از دانستنی ها و یا معلوماتی دانست که براساس تجربه و یا آزمایش کنترل شده و منظم به دست می آید، روش دست یافتن به چنین معلوماتی را نیز می توان روش علمی دانست. می توان اینگونه بیان نمود که اندیشه علمی مبتنی بر پژوهش علمی و روش علمی است. در باب رابطه بین علم و طراحی دو موضوع علم در طراحی و روش طراحی علمی مطرح می شود. علم در طراحی مربوط به روش های منظم و منطقی دستیابی به اطلاعات لازم در طراحی، انتظام بخشی به اطلاعات و نتیجه گیری از آنهاست، اما تنظیم و تشخیص قواعد و روش های طراحی به منظور دستیابی به راه حل های ممکن مربوط به روش های طراحی علمی می گردد.

کلیدواژه ها:

اندیشه ، اندیشه علمی ، روش علمی ، علم و طراحی