اقتصاد مقاومتی و عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی (WTO)

مقاله با تایید دبیرخانه بجهت تکراری بودن حذف گردید :[e-mail]

\n

اقتصاد مقاومتی، الگویی اقتصادی است که در آن سازوکارها و سیاست های اقتصادی به نحوی طراحی و اجرا شود که دربرخورد با تکانه های محیط داخلی و خارجی، سیستم اقتصادی انعطاف پذیر عمل کرده و بتواند به اهداف خود اعم از رشد اقتصادیپایدار، برقراری عدالت اقتصادی، کاهش وابستگی اقتصادی و افزایش توان رقابت پذیری جهانی برسد، و تشخیص حوزه های فشار ومتعاقبا تلاش برای کنترل و بی اثر کردن آن تاثیرها می باشدو وابستگی های خارجی کاهش یابد و بر تولید داخلی کشور تاکید کرد.همچنین با گسترش جهانی شدن که موجب یکپارچگی فزاینده اقتصادی جهان می شود. ازسطح ملی تا بسیاری از سطوح محلی،تجارت جهانی کالاها و خدمات را توسعه داده و باعث جابه جایی اطلاعات، تکنولوژی، افراد و سرمایه گذاری می شود .در این راستا تعامل اقتصادی ایران با اقتصاد جهانی از مباحث عمدهای است که در اسناد بالادستی نظام مورد توجه واهمیت قرارگرفته و همچنین تاکید برعضویت در سازمان تجارت جهانی برای حضور در جریان تجارت جهانی میتوان اشاره کرد. در این پژوهشتلاش میشود ضمن برسی وتشریح اصول و نحوه فعلایت سازمان تجارت جهانی و تشریح اصول وسیاست های اقتصاد مقاومتی بهدنبال واکاوی این امر میباشد که آیا اصول سازمان تجارت جهانی با سیاستهای اقتصاد مقاومتی سازه گاری دارد.با توجه به اصول سازمان تجارت جهانی مانند اصل عدم تبعیض و اصل دولت کامله الوداد و حذف موانع تجاری غیرتعرفه ای و نبودشرایط لازم اقتصادی در ایران ، عضویت در حال حاضر در این سازمان با سیاستهای اقتصاد مقاومتی به خصوص در بعد درون زاییآن سازگاری ندارد اما با توجه به اینکه عضویت در سازمان تجارت جهانی امری گریز ناپذیر است به تعویق انداختن عضویت و اجرایسیاستهای اقتصاد مقاومتی خود پیش شرط و سکوی برای عضویت بهترمی باشد وهمچنین استفاده از قرار دادهای دوجانبه و چندجانبه میتواند این خلاء عدم عضویت را پوشش دهد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد مقاومتی ، سازمان تجارت جهانی ، ایران ، قرار داد دوجانبه ، قرار داد چند جانبه