بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر طرح واره های ذهنی افراد مصرف کننده مواد مخدر

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر طرحواره های ذهنی افراد مصرفکننده مواد مخدر انجام شد. روش: طرحپژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه کلینیکهای ترک اعتیاد شهرستانالیگودرز بود. بدین منظور از بین کلینیک های موجود در شهرستان الیگودرز، دو کلینیک به روش تصادفی ساده با نمونه ای به حجم 30نفر مرد انتخاب شدند که به دو گروه آزمایش و گواه هر گروه به تعداد 15 نفر تقسیم شدند به طوریکه گروه آزمایش تحت آموزش واقعیتدرمانی به تعداد 10 جلسه قرار گرفتند ولی گروه گواه تحت هیچ آزمایشی قرار نگرفتند. به منظورگردآوری اطلاعات از پرسشنامه طرحوارهذهنی یانگ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین افراد شرکتکننده در هر دو گروه آزمایش و گواه ازلحاظ طرحواره های ناسازگاراولیه تفاوت معنی داری وجود داشت و نتایج حکایت از اثربخشی معنادار آموزش واقعیت درمانی داشت. نتیجه گیری: آموزش واقعیتدرمانی می تواند موجب کاهش طرحواره ذهنی افراد مصرف کننده مواد مخدر گردد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، طرحواره های ذهنی ، طرح واره های ناسازگار اولیه ، اعتیاد