کاربرد سیستم های اطلاعات مکانی در مدل سازی فضایی اولویت کاربری اراضی بر مبنای رویکردهای نوین مدیریت شهری

مطالعه ی کیفیت زندگی و کیفیت مکان، در حال تبدیل شدن به ابزار مهمی برای ارزیابی سیاست های عمومی، رتبه بندی مکان ها، تدوین استراتژی های مدیریت و برنامه ریزی شهری، درک و اولویت بندی مسایل اجتماع، شناسایی نواحی مساله دار، علل نارضایتی مردم و پایش و ارزیابی کارایی سیاست ها و استراتژی های نوین آمایش شهری است. هدف مطالعه ی حاضر، مدل سازی فضایی و تبیین ابعاد کیفیت زندگی در ارتباط با کاربری ها و ارزیابی درجه ی اهمیت آن ها در شهر سمنان با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی((GIS و مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) می باشد. از بررسی نتایج حاصل شده در ارتباط با اولویت بندی کاربری ها و با توجه به شناسایی کاربری های 17 گانه و در ضمن مصاحبه با کارشناسان امر و وزن دهی هر یک از کاربری ها به روش AHP، و تهیه نقشه کاربری اراضی در محیط GIS توس نرم افزار ArcGIS این نتیجه حاصل شد، که هر یک از کاربری ها نسبت به هر یک از ابعاد کیفیت زندگی از اهمیت یکسانی برخوردار نمی باشند. که این مطلب در مکانیابی و توزیع کاربری ها در سطح شهر جهت افزایش سطح رضایت مندی مهم می باشد

کلیدواژه ها:

مدل سازی فضایی ، ابعاد کیفیت زندگی شهری ، کاربری اراضی ، GIS ، آمایش شهری ، مدیریت شهری