تحلیل مقایسهای استعاره در رمان فارسی و عربی (مطالعه موردی بیوتن اثر امیرخانی و رمل المایه اثرالاعرج

یک اثر ادبی با دربرداشتن آرایه های لفظی و صور تخیلی و معنایی واجد عناصر ادبی است و میتواند ماندگار بماند. در میان این عناصراستعاره نقشی بسزا در زیبایی شناسی اثردارد. استعاره، تشبیهی است که یکی از طرفین آن حذف میشود و درواقع استعاره نوعی از مجاز به شمار می آید، مجازی که در آن هدف از آن بیشتر اثر گذاشتن بر مخاطب است. در این مقاله کوشش میشود با روش توصیفی– تحلیلی، استعاره و انواع آن در رمان فارسی بیوتن اثرامیرخانی ورمان عربی رمل المایه اثر واسینی الاعرج با در نظر داشتن کاربرد نوع استعاره و سنخیت آن با درونمایه های اصلی و فرعی این دو اثر تحلیل و تطبیق شود. بر اساس نتایج به دست آمده، در متن هر دو رمان، بیشتر استعاره ها، مکنیه است که با محتوای اجتماعی_سیاسی در هر دو رمان تناسب دارد. صنعت تشخیص در هر دو به وفور دیده میشود ولی در رمل المایه بیشتر است. نتیجه دیگر این است که در رمان بیوتن استعاره تمثیلیه و عنادیه بیشتر دیده میشود که با درونمایه غالب در اثر پیوند و سنخیت دارد اما در رمان رمل المایه استعاره مصرحه پررنگ تر است که نشاندهنده مواجهه با سلطه استعمار در جامعه به صورت آشکار است

کلیدواژه ها:

استعاره ، تخیل ، نسبت استعاره با درونمایه ، بیوتن ، رمل المایه