بررسی نقش آموزش زیست محیطی در تغییر آگاهی و نگرش دانش آموزان روستایی پایه اول دبیرستان، مطالعه موردی: هرسین استان کرمانشاه

مقدمه و هدف: در جهان امروز، همگان بر این مسیله توافق دارند که آموزش موثرترین ابزار و شیوه برای رویارویی با چالش های آینده، به ویژه حفاظت از محیط زیست است. بنابراین انجام مطالعاتی در این رابطه اطلاعات پایه ای را در اختیار برنامه ریزان و مسولین امر گذاشته که با تکیه بر این نتایج بهتر در جهت رفع مشکلات و کنترل آلودگی برنامه ریزی کنند.روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی انجام شد و 50 نفر از دانش آموزان روستایی حومه هرسین بصورت تصادفی و با روش طبقه ای انتخاب شد. آگاهی، نگرش و ارتباط آنها با مباحث زیست محیطی براساس پرسشنامه و مقیاس لیکرت سنجش شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده اختلاف معنی داری بین میانگین نمره آگاهی و نگرش دانش آموزان قبل و بعد از آموزش نشان داد. 39 % از دانش آموزان قبل از آموزش آگاهی و 94 % آنها بعد از آموزش در سطح عالی بودند. میانگین نمره آگاهی بعد از آموزش 89% دانش آموزان نگرش عالی و 10 % نگرش متوسط و فقط 1 % نگرش ضعیف داشتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج میتوان گفت با آموزش مناسب میتوان آگاهی و نگرش را تا حد قابل قبولی ارتقاء داد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آگاهی و نگرش ، مسایل زیست محیطی