ابعاد شناخت ربای جاهلی

با ورود نظام سرمایه داری و صنعت بانکداری مبنی بر بهره، به حوزه اقتصادی کشورهای اسلامی، دانشمندان مسلمان برای ایجاد سازگاری بین این نظام و حکم حرمت ربا، نظریه های مختلفی برای محا۔ ود کردن قلمرو حرمت ربا ارایه داده انا۔، و برای اثبات نظریه خود ادله ای آورده اند، یکی از مهمترین استدلال هایی که طراحان این نظریه ها به آن تمسک کرده انا۔ ادعای اختصاص حرمت رباء به ربای رایج در عصر جاهلی در زمان نزول وحی است. نظریه پردازان ربا و بهره معتقدند، همه آیات ربا ناظر به ربای رایج در عصر تشریع (ریای جاهلی) است، بنابراین هر نوع اظهار نظر پیرامون آیات را متوقف بر شناخت دقیق و صحیح از ربای جاهلی است. فرضیه تحقیق این است که: ربای جاهلی از جهت حقوقی گاهی در افزایش مبلغ بدهی در قبال تما۔ یا۔ سررسید بدهی و گاهی گرفتن زیاده برای اعطای قرض بود؛ از جهت کاربرد نیز گاهی برای قرض های مصرفی و گاهی برای قرص های سرمایه گذاری بود و از جهت نرخ، از نرخ بهره کم شروع می شد و در مواردی به صما۔ درص. (دو برابر کردن اصل سرمایه و بدهی) می رسید . ربا خواری در عصر جاهلی و همزمان با نزول وحی، به شیوه های مختلف بین اعراب متداول بوده که شناسایی این شیوه ها در تفسیر آیات و روایات مربوط به دریا و در نتیجه برای استنباط احکام شرعی از آن ها بسیار ضرورت دارد

کلیدواژه ها:

قرض ، قرص مصرفی و سرمایه گذار ، ربای جاهلی ، نرخ