قوانین ناظر بر جرم قاچاق کودکان در ایران با توجه به اسناد بین المللی

زمینه و هدف: قاچاق کودکان، جرمی سازمان یافته است که از آن به عنوان بردگی مدرن نیز یادمیشود، و مساله ای جدی برای همه کشورها به شمار میرود که مستلزم ملاحظات در سطح ملی و فرا ملی است. قاچاق کودک یکی از جرایم سازمانیافته فرا ملی است که باعث نگرانىهاى فزاینده اى براى همه کشورها شده است. این جرم که جوهره آن نقض شدید حقوق بشر در مورد بزهدیدگان قاچاق کودک است، همزمان موجب شکل گرفتن بردگی نوین است. از آنجایی که این جرم در صلاحیت دیوان کیفری بین المللی قرار نمی گیرد، اهمیت قوانین داخلی هر کشور در رابطه با مبارزه با این جرم اهمیت میابد که در همین رابطه نیاز به رفع نواقص قوانین ایران حایز اهمیت می باشد.روش: در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و منابع اسنادی و کتابخانه ای به بررسی موضوع پرداخته شده است.یافته ها و نتیجه گیری : قوانین داخلی هر کشور باید به موازات قوانین بین المللی گام بردارد تا بتوانند در جهت جلوگیری از این معضل بین المللی گامی به جلو بردارند. اگرچه قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب83 در جهت مبارزه با قاچاق انسان گامی رو به جلو محسوب میشود اما در جهت معضل قاچاق کودک نمیتواند موثر واقع شود، و از آنجایی که ایران به کنوانسیون پالرمو ملحق نشده است، نیاز به قانونی خاص جهت مبارزه با قاچاق کودک احساس می شود.

کلیدواژه ها:

ایران ، قانون ، قاچاق کودک ، جرایم سازمان یافته ، دیوان کیفری بین المللی ، کنوانسیون پالرمو