موقعیت مرزی و توسعه نیافتگی در استان ایلام

دست یابی به توسعه و پیشرفت مناطق از نظر اقتصادی و اجتماعی تحت تاثیر عوامل مختلفی هموار میشود. استان ایلام با داشتن بیش از 400 کیلومتر مرز مشترک با عراق تحت تاثیر شرایط سیاسی و اقتصادی ناشی از موقعیت مرزی قرار گرفته است. این استان مرزی با وجود داشتن منابع عظیم نفتی، آب و هوای مناسب برای توسعه کشاورزی و دامپروری و نیروی انسانی کارآمد از جمله استان های توسعه نیافته کشور است به طوری که از نظر زیر ساخت های عمرانی از جمله راه های مواصلاتی، شهرک های صنعتی، صنایع تبدیلی و.. در جایگاه آخر کشور قرار دارد. مساله ای که این مقاله در کانون توجه خود قرار داده این است که آیا توسعه نیافتگی اقتصادی در استان ایلام ارتباطی با موقعیت مرزی و چالش های سیاسی- امنیتی ناشی از آن دارد یا نه. در پاسخ به این پرسش فرضیه اصلی پژوهش این است که موقعیت مرزی به عنوان یک پدیده سیاسی، مشکلات و چالش های سیاسی و امنیتی را ایجاد کرده است که خود تبدیل به مانعی برای پیشرفت و توسعه اقتصادی در استان ایلام شده است.این پژوهش از نظریه های نیلز هانسن، نظریه مرکز-پیرامون و نظریه کریستالر به بررسی نسبت موقعیت مرز و میزان توسعه یافتگی پرداخته است. نابرابری توسعه میان استان های مرزی و مرکزی و فاصله قابل توجه شاخص های توسعه میان این مناطق نشان میدهد که استان ایلام تحت تاثیر این نابرابری قرار گرفته است. در بررسی حاضر شاخص های توسعه اقتصادی در ابعاد راه و حمل و نقل، صنعت و میزان اشتغال بیشتر از سایر شاخص ها مورد اهمیت قرار گرفته است. این مقاله با استفاده از ابزار کتابخانه ای و پایگاه های اینترنتی و به روش تحلیلی- توصیفی به تجزیه و تحلیل این موضوع پرداخته است

کلیدواژه ها:

مرز ، استان ایلام ، عراق ، چالش ها ، فرصت ها ، مرکز-پیرامون ، هانسن ، کریستالر