بررسی رابطه ی بین خودکارآمدی تحصیلی با فریبکاری تحصیلی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی با فریبکاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد به تعداد 12668 نفر میباشد. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، تعداد 352 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران (2005) و رفتار تقلب تحصیلی خامسان و امیری (1390) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده گردید. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین کل مقیاس خودکارآمدی تحصیلی و خرده مولفه های آن بجزء خرده مولفهی اطمینان به توانایی خود در مدیریت کار، خانواده و دانشگاه با فریبکاری تحصیلی دانشجویان رابطه منفی و معنیداری وجود دارد .(sig> 0/01) تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین ابعاد خودکارآمدی تحصیلی متغیرهای اطمینان به توانایی خود در انجام تکالیف در کلاس درس؛ اطمینان به توانایی خود در انجام تکالیف بیرون از کلاس درس و اطمینان به توانایی خود در تعامل با دیگران در دانشگاه قادر به پیش بینی فریبکاری تحصیلی میباشند .(sig> 0/01)

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، فریبکاری تحصیلی ، دانشجویان