اثر بخشی رویکرد یادگیری سازنده گرا در خلاقیت و مهارت حل مسیله کودکان پیش از دبستان

مقدمه : پژوهش حاضر، به بررسی اثر بخشی تدریس به روش سازنده گرا ) CLM ( در میزان خلاقیت و مهارت حل مسلیه کودکان پیش از دبستان می پردازد . روش : پژوهش حاضر در زمره پژوهش های نیمه آزمایشی محسوب می شود. طرح اجرا شده در این پژوهش عبارت است از طرح پس آزمون و پیش آزمون با گروه گواه. در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل کودکان 4 تا 6 سال شهر تهران با بهره هوشی نرمال در سال تحصیلی 95 - 94 است. نمونه آماری این پژوهش شامل 44 کودک از جامعه آماری مورد نظر با بهره هوشی نرمال می باشد که به صورت هدفمند انتخاب شدند. این نمونه ی هدف دار، از دو مرکز در شهر تهران انتخاب شد. بدین صورت که از بین کودکان این مراکز با مراجعه به پرونده آنها ومصاحبه با معلم، 40 نفر را به صورت هدفمند انتخاب کردیم و این کودکان به دو گروه بیست نفره کاملا همگن )آزمایش وگواه( تقسیم شدند. ملاک ورود به نمونه ی آماری، داشتن بهره ی هوشی نرمال بود. جهت جمع آوری داده ها از آزمون های خلاقیت تورنس و خرده آزمون های خانه حیوانات، تکمیل تصاویر، مازها، طرح هندسی، طراحی با قطعات چوبی و محاسبه عددی آزمون وکسلر استفاده شد و در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . یافته ها : یافته ها نشان می دهند که دو گروه در تمامی خرده مقیاس های خلاقیت شامل سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار و بسط دهی و همچنین در تمامی خرده مقیاس های وکسلر جهت بررسی مهارت حل مسیله شامل سیالی،انعطاف پذیری، ابتکار و بسط دهی و همچنین در تمامی خرده مقیاس های وکسلر جهت بررسی مهارت حل مسیله شامل خانه حیوانات، تکمیل ت صاویر، مازها، طرح هندسی، طراحی با قطعات چوبی و محاسبه عددی، دارای تفاوت معناداری هستند . نتایج: با توجه به یافته های بدست آمده، روش تدریس سازنده گرا می تواند در خلاقیت و مهارت حل مستله کودکان پیش از دبستان موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

روش تدریس سازنده گرا CLM ، خلاقیت ، حل مسیله