مدیریت بازاریابی سبز با تکیه بر گرافیک محیطی (مطالعه موردی نقوش و نمادهای ایرانی اسلامی)

انجمن بازاریابی آمریکا ، بازاریابی سبز را به عنوان مطالعه و بررسی جنبه های مثبت و منفی فعالیت های بازاریابی در آلودگی، تهی سازی (کاهش) انرژی و کاهش منابع انرژی تعریف می کند. زمانی که یک ساختار گرافیکی در ارتباط مستقیم با اقشار مختلف یک جامعه شهری بود و هدف آن ایجاد یک فضای زندگی مساعد و دلپذیر و هماهنگ ساختن با سن و فرهنگ و خلق و خوی افراد آن جامعه باشد از آن به عنوان گرافیک محیطی یاد می شود. بدیهی است شهر، یک اثر هنری بزرگ است که آفرینندگانی به وسعت خود و به تعداد جمعیتش دارد. جای شک نیست که نیاز انسان به زیبایی، یکی از اساسی ترین نیازهای اوست ، همانطور که آبراهام مازلو نیز در طبقه بندی سلسله مراتبی، نیاز به زیبایی را به عنوان یکی از نیازهای متعالی و برتر انسان برشمرده است. البته از اهداف اساسی هنر محیطی و هنر شهری نیز خلق مفاهیم و آثاری است که در مرتبه ی نخست، زیبایی را برای انسان به ارمغان بیاورد. ماهیت هنر به ویژه هنگامی که در فضاهای شهری و در معرض مخاطبان فراگیرتری قرار می گیرد به گونه ای است که مرز سنتی بین مخاطب و اثر هنری را برداشته و آنها را در هم می آمیزد. آمیزش آثار هنری با مخاطبان از وجوه با اهمیت است که باعث تقویت ارتباط و نسبت هنر با فضاهای شهری که صحنه ی حیات اجتماعی این مخاطبان به شمار می رود، خواهد شد. حال می توانیم از این آثار غنی ایرانی- اسلامی در رهیافت بازاریابی سبز بهینه استفاده کنیم بدین گونه که چطور فعالیت های بازاریابی در راستای استفاده از این منابع محدود، همچنین ارضای نیاز فرهنگی هنری مصرف کنندگان، هم شخصی و هم صنعتی و دستیابی به اهداف سازمانی باشند، نگاه می کنیم (بریندلی و آکسبورو، 2014). روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و سوال این پژوهش این می باشد که آیا گرافیک می تواند در بازاریابی سبز با استفاده از نمادهای ایران-اسلامی کمک رسان باشد بله می تواند زیرا این پژوهش با هدف التزام و نگاه جدی به عرصه نقوش و نمادهای ایرانی اسلامی به عنوان منبع زاینده قصد برآن دارد تا پاره ای از کارکرد آن را از نظر محتوا و کاربرد در مبحث بازاریابی سبز، هنری خاص یا ویژه ارایه دهد.

کلیدواژه ها:

بازاریابی سبز ، گرافیک محیطی ، فضای شهری ، نقوش و نماد ایرانی- اسلامی