شبیه سازی الگوی پولی برای وزن دهی رای در تحلیل اقتصادی دموکراسی

تخصیص نابرابر منابع اقتصادی، یا سایر منابع ثروت، بین عوامل تولید براساس کارایی آنها، یکی از شرایط مهم ساز وکار تخصیص بهینه منابع در بازار است. به عبارت دیگر، سازوکار بازار در فرایند تخصیص بهینه منابع و عوامل تولید، به منابعی که بازدهی بالاتری دارند؛ پاداش بالاتری نیز می دهد. اکنون این پرسش مطرح می شود که آیا میتوان ساز وکار توزیع نابرابر آرای را همانند توزیع نابرابر منابع اقتصادی، برای تخصیص بهینه ی منابع و مزایا برای شهروندان در نظام دموکراسی استفاده کرد جواب این سیوال، با ارایه و طراحی الگوی پولی شبیه به دموکراسی و به کارگیری تنها یکی از مولفه های مهم بازار توزیع نابرابر پول داده شده است. در این مقاله با استفاده از مفاهیم فرضیه ی رای دهنده ی عقلانی آنتونی داونز 1957 و به کارگیری ایده ی الگوی پولی سامویلسن 1958 و چارچوب تیوری اقتصاد خرد مصرف کننده الگوی پولی شبیه به فضای دموکراسی- که تاکنون در مطالعات انجام شده در این فضا و شبیه به آن، طراحی نشده است طراحی، مدل سازی و تحلیل شده است. با استفاده از الگوی طراحی شده، می توان وضعیت های متعددی از جمله امکان معاوضه و وزن دهی به رای را در قالب الگوی طراحی شده، بررسی کرد. نتایج نشان می دهد با استفاده از امکان ایجاد قرارداد اجتماعی برای معاوضه و ایجاد قابلیت پس انداز برای پول، شکل و ماهیت پول از کالای عمومی به کالای خصوصی تغییر یافته و باعث ایجاد نرخ بهره می شود. در این وضعیت، یکی از یافته های مهم الگوی پولی سامویلسن در فضای تیوری رای نیز حاصل می شود. یکی از دستآوردهای الگوی پولی سامویلسن در سال 1958 و در فضای پولی این بود که یکی از ریشه های نرخ بهره، رشد جمعیت است. همچنین، وزن دهی به خریداران در فضای طراحی شده الگوی پولی شبیه به فضای دموکراسی، در شرایطی می تواند انتخاب های کاراتر و در نهایت افزایش رفاه اجتماعی منجر شود

کلیدواژه ها:

دموکراسی ، بازار ، بازار سیاسی ، پول ، وزن دهی به رای ، فرضیه ی رای دهنده ی عقلانی ، الگوی پولی سامویلسن