رهیافت های عملیات روانی آخرالزمانی سینمای هالیوود با رویکرد مهدویت ستیزی

هالیوود مهم ترین مرکز فیلم سازی در دنیا و یکی از موثرترین عناصر فرهنگی صادراتی ایالت متحده امریکا به جهان خارج است. بر اساس پروتکل سیزدهم دانشمندان صهیونیسم ما باید مردم را با وسایل و راه های گوناگون به لهو و لعب بکشانیم. پس از آن، مردم به تدریج نعمت اندیشه آزاد و مستقل را از دست می دهند و همگی با ما هم صدا می شوند؛ زیرا پس از آن، ما تنها اعضای جامعه ای هستیم که شایستگی ارایه برنامه های فکری جدید را داریم و آنها پیرو ما می شوند. هالیوود با بهره گیری از جذابیت های فنی و محتوایی نقش مهمی در زمینه سازی و جاانداختن فرهنگ و ایدیولوژی غربی و از جمله طرح موضوع پایان دنیا دارد و سعی می کند با استفاده از عناصر تخیل، هیجان و شگفتی در سینمای هالیوود به بیننده بقبولاند که آینده جهان همان گونه خواهد بود که آنها به تصویر می کشند. از این رو، یکی از موانع قدرتمند در مقابل خود را مهدویت می داند و می کوشد با به کارگیری شیوه های عملیات روانی، از نگرانی خود (جهانی شدن تفکر مهدویت) بکاهد. در این مقاله، نگارنده به منظور شناخت شیوه های مذکور با مطالعه موردی فیلم سینمایی آواتار ساخته جیمز کامرون به بررسی فیلم، تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان حاکم بر آن پرداخته است. نتایج بررسی ها نشان داد که از مهم ترین رهیافت های اصلی عملیات روانی سینمای هالیوود، تبلیغ دین نوین جهانی و القای منجی بودن امریکاست که با به کارگیری شیوه های مختلف آنها را القا می کند.

کلیدواژه ها:

رهیافت ، عملیات روانی ، مهدویت ، آخرالزمان ، هالیوود ، آواتار