تبیین روابط ساختاری شاخصه های توسعه ی پایدار در حوزه ی حمل و نقل

رشد شهرنشینی موجب افزایش جمعیت وسایل نقلیه گشته و منجر به ایجاد ترافیک های بزرگ می گردد که از عواقب آن، مشکلات زیست محیطی و هزینه های زیاد ناشی از تصادفات را میتوان نام برد. مفهوم توسعه پایدار یک پاسخ جهانی به بحران های زیست محیطی ناشی از فعالیت های انسانی و افزایش نابرابری های اجتماعی است. امروزه توجه به توسعه ی پایدار در حوزه ی حمل و نقل به شدت مورد استقبال قرار گرفته است. با این وجود فقدان مطالعه در زمینه ی ارتباطات درونی شاخصه های پایداری در حوزه ی حمل و نقل احساس می گردد. در پژوهش حاضر با استفاده از مدل سازی ساختاری، روابط بین شاخصه ها، تاثیر گذاری و تاثیر پذیری آن ها مشخص، و وزن این شاخصه ها استخراج گردید. این مطالعه زمینه ساز مطالعات بعدی در خصوص اولویت بندی شاخصه ها می باشد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، پایداری ، زیست محیطی ، اقتصادی ، اجتماعی