مدیریت مطلوب و پایدار سیلاب از طریق ایجاد تشکلهای مردمی در سیستان

تجربیات مطالعات و تحقیقات منابع طبیعی در کشور نشان میدهد که هرکجا روند تخریبی سیل بطور گسترده افزایش یافته تاثیر عوامل انسانی بسیار حائز اهمیت بوده است در واقع به تعبیر دیگر در نگرش سیستمی به حوزه های آبخیز کشور نقش عوامل انسانی بصورت تاثیر شاخصهای اجتماعی - اقتصادی در فرایند بهره برداری از منابع باعث شده است که روند افزایش سیلاب بصورت افسار گسیخته ای افزایش یابد. بنابراین در شناخت و ارزیابی پدیده سیل در مناطق خشک و نیمه خشک بایستی ابعاد اجتماعی - اقتصادی بهره برداران مورد سنجش دقیق قرار گیرد و از طریق آن چگونگی فرهنگ بهره برداری بصورت سیستمی تحلیل شود تا براساس آن چگونگی تغییر در مکانیسم های اقتصادی - اجتماعی جوامع بهره بردار طراحی شود. بدین ترتیب برای دستیابی به راهکارهای عملی مشارکت مردم در مدیریت آب،ناگزیر خواهیم بود که اقدام به فرهنگ سازی جدید درنحوه بهره برداریهایی از منابع آب و خاک نماییم اما این فرهنگ سازی جدید بایستی از طریق تشکلهای مردیم صورت پذیرد نهایتا این مقاله در پی آن است که با بررسی ابعاد اجتماعی - اقتصادی بهره برداران سیستانی، چگونگی بهره برداری های از منابع آب و خاک را تشریح نمایند و از طریق ایجاد تشکلهای مردم سالار، زمینه افزایش مشارکت بهره برداران را در حفاظت منابع و بویژه مدیریت پایدار سیلاب تضمین نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، توسعه پایدار ، سیل ، رهیافت ، تشکلهای مردمی ، مشارکت ، تولید سنتی ، درآمد سرانه