تاثیر آموزش مهارت زندگی بر کارکرد خانواده و میزان رضایت از زندگی زنان دارای همسران ×معتاد شهر همدان

هدف از پژوهش حاضر تاثیر آموزش مهارت زندگی بر کارکرد خانواده و میزان رضایت از زندگی زنان دارای همسران معتاد شهر همدان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی، از لحاظ شیوه گردآوری داده ها یک تحقیق کمی و از لحاظ روش جزء تحقیقات شبه علی است با مقایسه قبل و بعد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان همسران معتاد در شهر همدان در سال 1396 که در نه ماه ه اول سال به کلینیک مورد پژوهش مراجعه کردند که تعداد آنها 100 نفر بود. نمونه آماری با روش در دسترس به تعداد 30 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و کنترل قرار گرفتند. بعد از آن که گروه های کنترل و آزمایش مشخص شدند، ابتدا پرسشنامه های کارکرد خانواده و میزان رضایت از زندگی به عنوان پیش آزمون به دو گروه کنترل و آزمایش داده شد و سپس گروه آزمایش تحت آموزش مهارتهای زندگی که شامل 9 جلسه آموزشی 1/5 ساعته و هفتهای یک جلسه بر اساس پروتکل ابراهیمی (1391) بود، قرار گرفتند. در حالی که به گروه کنترل آموزشی داده نشد. سپس پرسشنامه های کارکرد خانواده و میزان رضایت از زندگی به عنوان پس آزمون به دو گروه آزمایش و کنترل داده شد. رضایت از زندگی با پرسشنامه دینر و همکاران (1985)و کارکرد خانواده با پرسشنامه عملکرد خانواده مک ماستر سنجیده شدند. نتایج حاکی از آن بود که آموزش مهارتهای زندگی بر میزان رضایت از زندگی و کارکرد خانواده در زنان دارای همسران معتاد تاثیر داشت و این آموزش بر کارکرد خانواده اثر بیشتری داشت.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت زندگی ، کارکرد خانواده ، رضایت از زندگی