اثربخشی روش فعالسازی رفتاری بر افسردگی و خودکارآمدی اجتماعی زنان افسرده در یزد
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 530
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPE05_520
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی درمان فعالسازی رفتاری کوتاه مدت بر کاهش افسردگی و افزایش خودکار آمدی زنان افسردهای میباشد؛ که به یکی از کلینیکهای روانپزشکی شهر یزد مراجعه کرده بودند. در تحقیق حاضر از روش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. این افراد به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه پرسشنامه افسردگی بک و خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز،(2000 را قبل و بعد از درمان تکمیل کردند. جلسات درمانی طی 8 جلسه 1/5 ساعته برگزار شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون کواریانس استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله درمانی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت باعث کاهش افسردگی در این زنان بوده ولی در مورد خودکار آمدی اجتماعی موثر واقع نشد. (P> 0/05)
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلی محمدی قنات غستانی
کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، گروه روانشناسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
سعید وزیری
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، گروه روانشناسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران