ارایه رویکردی جدید برای توازن هوشمندانه بار و کاهش تعداد پردازش های از دست رفته در شبکه های محاسبات ابری با استفاده از تابع بررسی وضعیت ماشین های مجازی

شبکه رایانش ابری مدلی است برای فراهم کردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از طریق شبکه به مجموعه ایاز منابع رایانشی قابل تغییر و پیکربندی (مثل: شبکه ها، سرورها، فضای ذخیره سازی، برنامه های کاربردی و سرویس ها) که ایندسترسی بتواند با کمترین نیاز به مدیریت منابع و یا نیاز به دخالت مستقیم فراهم کننده سرویس به سرعت فراهم شده یا آزاد(رها) گردد. محاسبات شبکه رایانش ابری در سال های اخیر به عنوان یکی از مهمترین تکنولوژی ها برای تحویل تقاضایسرویس های پیشرفته از طریق شبکه، بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از استفاده سیستم های شبکه رایانش ابری بهحداقل رساندن هزینه استفاده از منابع توسط فرآهم آورندگان خدمات و نیز به حداکثر رساندن درآمد حاصل از سرویس دادنبه برنامه های کاربردی مصرف کنندگان می باشد. سیستم زمان بندی، وظایف مختلفی را در سیستم شبکه رایانش ابری جهتافزایش نرخ تکمیل کار و افزایش بهره وری از منابع کنترل می کند. تاکنون الگوریتم های زمان بندی متعددی برای رایانش توزیعشده ارایه شده است که بسیاری از آنها با بازنگری مناسب قابل به کارگیری در محیط شبکه رایانش ابری می باشند.رایانش ابری پتانسیل قابل توجهی را برای ارایه شرایط اقتصادی، مدیریت آسان، منعطف و قدرمند برای گشت دراینترنت نشان می دهد. رایانش ابری، قابلیت های منابع سخت افزاری را به وسیله استفاده بهینه و مشترک افزایش می دهد.ویژگی های ذکر شده در بالا، سازمانها و کاربران را برای تغییر برنامه ها و خدمات خود به ابر تشویق می کند. حتی زیر ساختهای حیاتی، برای مثال تولید انرژی و توزیع گیاهان به الگو رایانش ابری، منتقل شده اند. اگرچه، خدمات ارایه شده بوسیلهتولیدکنندگان شخص ثالث مستلزم تهدیدات مدیریت اعتماد اضافی است. مهاجرت دارایی کاربران (اطلاعات، برنامه هایکاربردی و...) خارج از ناحیه کنترل اداری در یک محیط مشترک که در آن کاربران متعدد قرار دارند، باعث تشدید نگران هایمدیریت اعتماد می شود.

کلیدواژه ها:

توازن هوشمندانه بار ، پردازش های از دست رفته ، ماشین های مجازی ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم تبرید